Afgelopen vakantie las ik her en der in bundels van Franstalige dichters. De beste manier om een dichter in een vreemde taal te doorgronden is voor mij nog altijd om minstens één tekst te vertalen. Ik heb daarbij geen enkele pretentie van literair vertalen. Goed literair vertalen is verschrikkelijk moeilijk en een in Nederland, in ieder geval financieel, ondergewaardeerde discipline.
De eerste in deze serie is Armand Robin, Air de ronde pour Breton, uit: Ma vie sans moi, Gallimard, 1940.
Dansje voor de Zeeuwen
(vrij naar een tekst van A. Robin)
Bij Katrien viel laatste zomer
Uit haar mond haar laatste tand.
Tralala, wat een drama!
Tralala, dans maar hand in hand!
Het oudje heeft drie weken lang
Liggen janken, geheel onthand.
Tralala, wat een drama!
Tralala, dans maar hand in hand!
“Geen tand om appeltjes te bijten!”
“Brood happen kan niet zonder tand!”
Tralala, wat een drama!
Tralala, dans maar hand in hand!
Toen kwam daar lieve Clementien
Die zei tegen haar heel charmant:
Tralala, wat een drama!
Tralala, dans maar hand in hand!
“Katrien, nu kan je altijd dansen!”
“Want dansen kan je zonder tand!”
Tralala, wat een drama!
Tralala, dans maar hand in hand!
© (voor deze NL tekst) Nanne Nauta
