Zondag 28 oktober 2012 2:00 – 2:00 uur.
Dit uur bestond niet.
In die tijd las ik werk van een vergeten Franse dichter. Het lezen heb ik vastgelegd in een vertaling die verloren gaat.
Een vergeten dichter, die hierna ook weer vergeten zal worden ondanks het feit dat het hier om een winnaar van de Nobelprijs voor de literatuur gaat, is Saint-John Perse met het eerste gedicht uit de cyclus Exil, 1942.
I
Deuren open naar de zandgronden, deuren open naar de verbanning,
De sleutels van de vuurtorenmensen, en de levendig lepe ster op de drempelsteen:
Mijn gastheer, laat mij uw glazen huis op de zandgronden ...
De gipsen zomer slijpt zijn speerpunten in onze wonden.
Ik kies een duidelijke en onbeduidende plaats als het knekelhuis van de seizoenen.
En, bij alle stakingen van deze wereld, verlaat de geest van de rokende god zijn asbesten sponde.
De stuiptrekkingen van de bliksem zijn er voor het vermaak van de Prinsen op de Krim.
© voor de NL tekst: Nanne Nauta
