Een gedicht stelt best wel weinig voor

Afgelopen jaren las ik her en der in bundels van Franstalige dichters. De beste manier om een dichter in een vreemde taal te doorgronden is voor mij nog altijd om minstens één tekst te vertalen. Ik heb daarbij geen enkele pretentie van literair vertalen. Goed literair vertalen is verschrikkelijk moeilijk en een in Nederland, in ieder geval financieel, ondergewaardeerde discipline.

De volgende in deze serie is Raymond Queneau met het eerste gedicht uit de serie "Pour un art poètique" uit: “L’Instant fatal”, Gallimard, Parijs, 1943






I

Een gedicht stelt best wel weinig voor
nauwelijks meer dan een cycloon op de Antillen
dan een tyfoon  op de Chinese zee
een aardbeving op Formosa

Een overstroming van de JangTseKiang
daarmee verdrinken in één keer 100.000 Chinezen
pats
het is zelfs geen onderwerp van een gedicht
Best wel weinig

We vermaken ons prima in ons dorp
we bouwen een nieuwe school
we kiezen een nieuwe burgemeester en wijzigen de marktdagen
we waren het centrum van de wereld nu bevinden we ons
dicht bij de Oceaanrivier die aan de horizon knaagt.

Een gedicht stelt best wel weinig voor



Vrij naar R. Queneau,

© (voor deze NL tekst die destijds gemaakt is voor 30+30 Gedichtendag 2009) Nanne Nauta

Tekstverwerking 5

TEKSTVERWERKING 5

Dead or alive


De cardioloog
cardialoogt
met de patente
patiënt:

‘U ziet er goed uit
en waarschijnlijk voelt u
zich ook goed,
maar

volgens mijn gegevens
bent u eigenlijk een beetje
dood

en anders binnenkort wel.’

‘En nu?’.

‘Niets, we wachten even af,
maakt u maar een af-
spraak voor over een half jaar en
maakt u zich vooral geen zorgen’.

‘O’.

©2012 Nanne Nauta

Sacré-Cœur!

Afgelopen jaren las ik her en der in bundels van Franstalige dichters. De beste manier om een dichter in een vreemde taal te doorgronden is voor mij nog altijd om minstens één tekst te vertalen. Ik heb daarbij geen enkele pretentie van literair vertalen. Goed literair vertalen is verschrikkelijk moeilijk en een in Nederland, in ieder geval financieel, ondergewaardeerde discipline.

De volgende in deze serie is Jacques Roubaud, Sacré-Cœur! uit: La forme d’une ville change plus vite, hélas, que le cœurs des 
humains, Gallimard, Parijs, 2006.






Sacré-Cœur!

Sacré-Cœur!
Ik kan je zien
O Zuigfles
met je grote kruisvormige speen

Sacré-Cœur!
maar jullie zijn met zijn zevenen!
Ik kan jullie heel goed zien onder aan de helling staand
op square Saint-Pierre
drie kleine flessen
drie middelgrote flessen
en een grote

Het is avond
de hemelse glorie trekt open
opdat de engelen er aan komen zuigen
drie kleine flessen
drie middelgrote flessen

Maar jij
grote zuigfles
jij bent voor het Christuskind
ah!
hopelijk bezeert het zijn lippen niet
aan jouw kruisvormige speen


Vrij naar J. Roubaud, Sacré-Cœur, Uit : La forme d’une ville change plus vite, hélas, que le cœurs des
humains,  Gallimard, Parijs, 2006

© (voor deze NL tekst die eerder is gepubliceerd in het webzine blue-turns-grey) Nanne Nauta

Verlanglijstje

Verlanglijstje - I

Witte T-shirts,
zwarte sokken.

Het liefst met
een kleine V-hals,
de shirts dan
natuurlijk.

©2012, Nanne Nauta

Dagboek van een rivier

Op 21, 22 en 23 september vindt in Culemborg de kunstmanifestatie Lekart plaats. Mijn goede vriendinnen Karin Boers en Anne Jitske Salverda doen daar aan mee met hun expositie 'Dagboek van een rivier'. Zij zijn te vinden op deze plek: Werk aan het Spoel.

Ik zou oorspronkelijk deel uit maken van het geheel, met gedichten natuurlijk, maar door allerlei dingetjes is dat er niet van gekomen. Wel heb ik een soort dagboek bijgehouden, op basis van flarf, vergelijkbaar met het werken 'sur le vif, en plein air' van deze twee lieve en buitengewoon bekwame schilderessen (Bezoek hen en koop de loods leeg!).

Die tekst is niet daar maar wel hier.




Weken


Week die vooraf had kunnen gaan

Het gemaal is in werking gezet,
de noodpomp wordt bijgeplaatst.
Het waterpeil is snel gedaald en

er kan geen water meer weg.
Maar wie heeft de stuw
bij Hagestein geopend?


Week 07

De houten kozijnen zijn gekrompen.
Het ongeval gebeurde op de
Provincialeweg. Heeft u iets gezien?

Neem dan contact op met de politie
van district Lekstroom of met de
brandweerduikers uit Culemborg.


Week 08

Het ministerie van Defensie
betreurt de boottocht bij Wijk met
de Officer IX op Rijn en Lek.

Een groot waterongeval op dinsdag
stak de Rijn over en dan ga je ook
terug voor garantie omdat het nieuw is.


Week 09

Het is algemeen bekend, het pontje
vaart weer, De Motorrijder ook, nu
in de liften hartschokapparaten hangen.

Mijn trainer van de voetbal had kraaienpoten
in huis in een zoutwateroplossing. Het was meer
voor het verrassen van buren en inbrekers.


Week 10

Geen zin om te koken? Kan dat? Ja hoor, dat kan.
Lees hier verder. Dan ga je toch naar de buren
met de raamrubbers en daarna van

alle auto's in de wijk de banden leksteken.
Volg mij op de Kersenroute, de BluesCruise
met ruim twintig kinderen en de burgemeester.


Week enzovoort, enzovoort

Dit is een dode arm van rivier de Lek,
die stroomopwaarts ligt vanuit de slager.
Voor wie op zoek is, volg mij!

Ik rij een Yamaha r6. Net nog ff
een lekker rondje gedaan haha, lijkt net
de voorronde van de Voorleeswedstrijd.

©2012, Nanne Nauta

Klaaglied

Afgelopen vakantie las ik her en der in Franstalige bundels van dichters. De beste manier om een dichter in een vreemde taal te doorgronden is voor mij nog altijd om minstens één tekst te vertalen. Ik heb daarbij geen enkele pretentie van literair vertalen. Sterker, ik heb in dit geval wat gesmokkeld omdat ik deze tekst ook voordraag op het Uitfeest. Goed literair vertalen is verschrikkelijk moeilijk en een in Nederland, in ieder geval financieel, ondergewaardeerde discipline.

De vijfde en voorlopig laatste in deze serie is J. Slauerhoff met Complainte, uit: Fleurs de marécage, A.A.M. Stols, 1929.


Klaaglied

Leeg de zee, de nacht,
Nergens een ster.
Mijn pijn werd nooit verzacht,
Ik slaap onder een zeil,
Ik ben een verdwaald stuk wrakhout.
Maar eens vertelde je me,
Buiten adem, hartstochtelijk:
'Ik wil leven voor jou.'

En: 'Als ik moest kiezen
dan koos ik – jou.’
(Ik keur je keuze niet goed,
Maar ieder zijn plezier.)

En 'Je zoekt het Vlies,
Het Verstand veroordeelt je.
En daarom geef ik me
Aan jou (God vergeeft je!) -
Voor anderen, venijn, gif,
Voor jou alleen, een vrouw.

In het bos, in een groene
Weide zit een geel huis verborgen.
Hier leven we ons leven,
Nimf en faun spelend,

Naakt, of gekleed
Als droomfiguren;
Daar, zal ik zingen,
Zonder woorden, Eva’s lied.'

Er is niets veranderd.
Ik drijf buiten de mensheid;
De zee heeft zich gewroken,
Me teruggenomen en wist me uit.

Ik wacht op de genadeslag,
Een golf, een klip.
Het is het enige genot,
Het grootste gevaar,
Dat doodt met een roes.

Er is vrede in de ziel
Ondanks de meest heftige liefkozingen.

...Het waait aan een verre kust.
Het is de vrouw op aarde die ons kwelt,
Het is de wind van de zee die ons lokt,
En de golven.


Vrij naar J. Slauerhoff, Complainte, uit: Fleurs de marécage, A.A.M. Stols, 1929.

© (voor deze NL tekst) Nanne Nauta